Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Είναι δύσκολες οι σχέσεις μάτια μου. Έγιναν ρίσκο και για να τις ζήσεις πρέπει να τολμήσεις, να αφήσεις τη λογική στην άκρη, να τα βρεις με τον εγωισμό σου και να αφήσεις τα “πρέπει” καλά κλειδωμένα και να ξεβολευτείς. 
Και τελικά το ρίσκο, δεν είναι άλλο από το να τολμήσεις να το ζήσεις. Να τολμήσεις να μείνεις και να πεις “είμαι εδώ”. “Είμαι ο άνθρωπός σου, η πλάτη σου, το χέρι να κρατηθείς κι η αγκαλιά να σε κλείσει”. 
Ίσως ρίσκο είναι να τολμάς και να μένεις, να επιμένεις στα δύσκολα. Ίσως ρίσκο είναι να αφήνεσαι σ’ έναν άνθρωπο χωρίς στεγανά, χωρίς δεύτερες σκέψεις. 
Ό,τι αξίζει πια, είναι αυτό το “μαζί”, που σε δένει στον έρωτα και δεν χωράει τίποτα περίπου, τίποτα χλιαρό, τίποτα μικρό. 
Και το ρίσκο γι’αυτό το “μαζί”, τα αξίζει όλα! 

Γι’αυτό σου λέω.. Έλα να ρισκάρουμε, να ερωτευτούμε, να νιώσουμε, να γελάσουμε, να κλάψουμε, να ζήσουμε, να ταξιδέψουμε, να ονειρευτούμε.. και να αποκοιμηθούμε μαζί. 

Χωρίς όρους, όρια και υπό συνθήκη διαβεβαιώσεις..