Tag / έρωτας

Words

Δεν τελειώνει η δουλειά σου την στιγμή που την κατακτάς φίλε..

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Δεν τελειώνει η δουλειά σου την στιγμή που την κατακτάς φίλε..
Ναι, βρήκες το θάρρος να την φλερτάρεις, να δείξεις τα συναισθήματά σου σε έναν κόσμο άνιωθο.
Δεν σε έπαιξε, δεν δοκίμασε να κάνει τα συναισθήματά σου κουρελόχαρτο, δεν σου ζήτησε τίποτα και το “μαζί” δεν άργησε να έρθει.
Η ζωή όμως.. ξεκινά από εκεί και μετά.
Η καθημερινότητα, χτίζεται μέρα με τη μέρα.
Και το πώς ήσουν πριν στις σχέσεις σου, πώς ήταν πριν στις σχέσεις της, λίγη σημασία έχει, γιατί είστε δυο καινούριοι άνθρωποι μέσα σε αυτό το “μαζί”.
Είστε δυο άνθρωποι που χτίζετε την καθημερινότητά σας, τις συνήθειές σας, τα κοινά σας θέλω.
Και δεν σηκώνει απουσίες η σχέση. Δεν σηκώνει ούτε βόλεμα, ούτε δεδομένα. Δεν σηκώνει τεμπελιά και τσαπατσουλιά. 
Και ναι, θέλει κάκαλα να φλερτάρεις και να διεκδικήσεις αλλά θέλει κουράγιο και πείσμα και επιμονή και υπομονή και ανοχή πολλές φορές για να φτιάξεις αυτό το “μαζί”.
Και θέλει να είσαι εκεί, θέλει να σε νιώθει, θέλει να μην αναρωτηθεί ποτέ.. για τίποτα! 

by Σοφία Παπαηλιάδου
Whisper

Μην ξεπληρώσεις ποτέ την αγάπη και τον έρωτα με ψυχή. 

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου 

Μην ξεπληρώσεις ποτέ την αγάπη και τον έρωτα με ψυχή. 
Μην σταθείς ποτέ στο ταμείο να ρωτήσεις πόσο κάνει το να αγαπάς και να αγαπιέσαι. 
Να ποθείς και να ποθιέσαι.
Να νιώθεις..
Ούτε χατίρια να μην κάνεις για να αγαπηθείς. 
Η αγάπη κι ο έρωτας, είναι ατόφια, αμόλυντα, καθαρά συναισθήματα.
Δεν σηκώνουν ρουσφέτια και πάρε – δώσε.
Δεν μπορείς να τα μετρήσεις με το μέτρο ή το κιλό.
Είναι αγάπη, ρε! Είναι έρωτας! Είναι πόθος! Είναι επιθυμία!
Μην τα  ξεφτίζεις με πόσο και τόσο.
Μην τα υποτιμάς με δωροδοκίες..
Ή αγαπάς ή δεν αγαπάς. 
Ή πεθαίνεις από έρωτα ή ζεις κι αναπνέεις χωρίς να έχεις ιδέα πώς είναι όλο αυτό..
Δεν έχει μέση διαδρομή.
Δεν έχει “νομίζω”, “ίσως”, “λίγο”.
Δεν έχει “timing” o έρωτας. 
Δεν του δίνεις ραντεβού να σε περιμένει όταν θα είναι κατάλληλες οι συνθήκες κι όταν θα μπορείς να το ζήσεις όπως το έχεις σκηνοθετήσει στο μυαλό σου.
Επαναστάτης, αναρχικός είναι ο έρωτας και δεν σηκώνει εντολές από σκηνοθέτες, ούτε ακολουθεί σενάριο.
Τι νομίζεις, θα σε περιμένεις να αγαπήσεις όταν… τι;
Όταν ο καιρός θα είναι καλός, ο λογαριασμός γεμάτος και η καριέρα στα καλύτερά της;
Άσε το timing για τους άνιωθους, άσε τις δικαιολογίες για εκείνους που φοβούνται να νιώσουν και να αφεθούν, και ζήσε. 
Στο εδώ και στο τώρα, ζήσε (το).

 

by Σοφία Παπαηλιάδου
Featured Love Passion

Στα λόγια λίγος και στις πράξεις πολύς, αυτός είναι ο έρωτας που αξίζει να ζήσεις.

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου 

Στάθηκε στην κουίντα της ζωής της, περιμένοντας το τρίτο κουδούνι, για να παιχτεί μια παράσταση ακόμα, τελευταία. 

Ρούχα στενά, ύφασμα σκληρό, να μην αναπνέει το δέρμα. Να μην τολμήσει να ζητήσει ελευθερία κινήσεων. Πρόσωπο βαμμένο βαριά, να μην φαίνονται ρυτίδες, να μην τολμούν να προδώσουν το παρελθόν. Ούτε το γέλιο, ούτε το δάκρυ. 

Λόγια χιλιοειπωμένα, βλέπεις η παράσταση έχει παιχτεί ξανά και ξανά, με συμπρωταγωνιστές ταλαντούχους στα λόγια τα μεγάλα και τις υποσχέσεις τις θεατρικές αλλά ακόμα και με ατάλαντους συμπρωταγωνιστές, από εκείνους ρε παιδί μου που “δεν τα λεγαν”.

Και πώς να πεις για έρωτα όταν το μόνο που ξέρεις από εκείνον είναι οι λέξεις του. Όταν αναγνωρίζεις μόνο ήχους, αλλά δεν αναγνωρίζεις τη μυρωδιά του. Όταν ξέρεις τη φασαρία του αλλά όχι τους ψίθυρους. Όταν μιλάς για εκείνον αλλά δεν δάκρυσες ποτέ για εκείνον. Όταν λες για το ρίσκο και το θάρρος του αλλά δεν ένιωσες ποτέ το φόβο του. 

Τρίτο κουδούνι, και οι λέξεις δεν της βγαίνουν. Σ’αυτή την παράσταση την καλοσκηνοθετημένη, αξίζει μόνο η απουσία. Είναι πολύ κουρασμένη για να παίξει έστω κι αυτή την τελευταία φορά την παράσταση. 

Κι έτσι αυτή η τελευταία παράσταση, δεν δόθηκε. Τα λόγια μείναν ανείπωτα και η αυλαία έπεσε χωρίς χειροκρότημα. 

Της πήρε καιρό να περιφέρεται σε αυτό το θέατρο, χωρίς παράσταση, χωρίς φώτα, χωρίς βουή και μουσικές. Πού και πού ανέβαινε πάνω στη σκηνή και κοίταγε τα άδεια θεωρεία, κοίταγε κι εκεί, πίσω από την κουίντα, κάτι της έλλειπε μα δεν τόλμαγε να το ξεστομίσει.

Τα ρούχα άλλαξαν κι έπαψαν να είναι στολή. Έγιναν μαλακά, άνετα, να αντέχουν τις ανάσες. Το πρόσωπο ξεβάφτηκε κι αποκάλυψε όλες τις ρυτίδες του. Άλλες από γέλια μέχρι δακρύων κι άλλες από δάκρυα αληθινά. 

Κι όταν αποφάσισε πως η παράσταση δεν θα ξανανέβει, και δεν πειράζει κι όλας.. γιατί στο κάτω κάτω παίχτηκε τόσες φορές που νόμιζε πως δεν θα το είχε άλλο ανάγκη, αποφάσισε η ζωή να της δείξει πώς είναι ο έρωτας. 

Μέσα από λίγα λόγια, ψιθυριστά, χωρίς τίποτα το θεατρικό, ένας περαστικός την έκλεισε στην αγκαλιά του βάζοντας όλα τα σπασμένα της κομμάτια στη θέση τους. 

Δεν της είπε μεγάλα λόγια, δεν είχε να της πει τίποτα παραπάνω από ένα “εδώ είμαι”. Δεν είχε να του πει τίποτα παραπάνω από ένα “μαζί”.

Δεν χρειάστηκε να ξαναφορέσει μάσκα, στολή ή πανοπλία. Δεν χρειάστηκε να μάθει λόγια απ’ έξω. Δεν χρειάστηκε να ανεβάσει καμία παράσταση στο όνομα του έρωτα. 

Κατέβασε το γενικό, έκλεισε καλά τις πόρτες του θεάτρου, άφησε και την αυλαία να πέσει κρέμασε κι ένα ταμπελάκι για τους θεατές της ζωής της “κλειστόν λόγω… έρωτα” έσκασε ένα χαμόγελο στραβό και αναχώρησε με εισιτήριο χωρίς επιστροφή και προορισμό το “εδώ” και ενδιάμεσα στάση το “μαζί”.

Τώρα πια, απλά.. άξιζε να το ζήσει!

by Σοφία Παπαηλιάδου
Featured Love

Τον έρωτα τον γεννά το μυαλό, τον απογειώνει η ψυχή και τον ριζώνει το πάθος και το αμοιβαίο “μαζί”.

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου.

Όταν μιλάς για έρωτα, δεν χρειάζεται να φωνάζεις δυνατά.
Από μόνος του ο έρωτας έχει όλη την δύναμη, το πάθος και την ορμή για να τον νιώθεις χωρίς να τον κραυγάζεις.

Δεν ψάχνει την επιβεβαίωση ο έρωτας μέσα από φωναχτές δηλώσεις.
Δεν τις χρειάζεται καν.
Όταν υπάρχει, καταλύει τα πάντα γύρω του.
Δεν χρειάζεται αποδείξεις. Είναι το ήρεμο χαμόγελο που κουβαλάς η μεγαλύτερη απόδειξη που θα πάρεις.

Είναι η λάμψη στα μάτια που κοιτάς όλες οι λέξεις που δεν θα χρειαστεί να ακούσεις.
Μην τον διαφημίζεις τον έρωτά σου. Δεν είναι ταινία για να βγει προσεχώς και να γίνει talk of the town ανάμεσα σε γνωστούς και φίλους.

Μην τον χαραμίζεις στα μάτια των πολλών και στα χείλια των περίεργων.
Μην τον φθείρεις περιφέροντάς τον και σελφάροντάς τον.

Κράτα τον για τους λίγους της ζωής σου. Εκείνους που σε έχουν δει θαμπή και άχρωμη και τώρα μπορούν να αναγνωρίσουν την λάμψη σου.

Δώσε στον έρωτά σου το πολυτιμότερο δώρο. Αυτό του χρόνου.
Χρόνο αβίαστο, άπλετο, χωρίς όρους και όρια.
Χρόνο να πατήσει στα πόδια του. Να μάθει το μαζί. Να βρει το ρυθμό του.
Χρόνο να αντέξει στα τρωτά και να ξαναγεννηθεί όταν κάτι τον πληγώσει.

Δώσε του μυρωδιά.
Δεν μπορείς να αντιγράψεις την μυρωδιά των σεντονιών που μοιράστηκαν δυο σώματα.
Δεν μπορείς να αναπαράγεις αυτή την αίσθηση.
Είναι η στιγμή που οι δυο δεν υπάρχουν. Μετριούνται σαν ένα.
Είναι ακριβώς αυτό που δεν μπορούν να μοιραστούν με κανέναν άλλο.
Είναι η μυρωδιά τους που θα ξυπνά πάντα στις μνήμες τους την μάχη των σωμάτων από την διεκδίκηση μέχρι την παράδοση.

Να τον αγγίζεις τον έρωτα.
Μην φοβάσαι, ο αληθινός έρωτας, είναι άφθαρτος και άτρωτος. Όσα σημάδια κι αν του αφήσεις στο πέρασμά σου, δεν μπορείς να τον καταστρέψεις.
Το μόνο που καταστρέφει έναν έρωτα είναι η απουσία.
Η απουσία των ψυχών.
Τον έρωτα τον γεννάει το μυαλό, τον ζει η ψυχή και επιβιώνει μέσα στα σώματα.

Να τον ακούς τον έρωτα. Να δίνεις σημασία στις στιγμές του πάθους και τις λέξεις που ξεστομίζει τότε. Είναι οι πιο ειλικρινείς.
Είναι εκείνες που δεν πέρασαν από καμιά επεξεργασία.
Να τον ακούς να σπαράζει σε αίθουσες αεροδρομίων και λιμάνια.
Να μένεις σιωπηλή και να ακούς την έντασή του όταν δίνει τις μάχες του με το πάθος και τον πόθο. Όταν αντιστέκεται στην θλίψη και τον πόνο.

Να τον θαυμάζεις τον έρωτα. Να τον θαυμάζεις και να του το δείχνεις. Να απολαμβάνεις τα πείσματα και τα καπρίτσια του. Γιατί να ξέρεις, ο έρωτας είναι παιδί και μάλιστα κακομαθημένο. Επαναστάτης χωρίς αιτία και έτοιμος να φέρει την καταστροφή με την παραμικρή σκιά.

Για τον έρωτα να θυσιάζεις.
Να δίνεις το είναι σου. Να δίνεις την ψυχή σου. Να παραδίδεις τον εγωισμό σου. Να δίνεις την ζωή σου.
Άλλωστε όλα αυτά, ο έρωτας θα στα δώσει πίσω όταν θα είναι η ώρα να φύγεις μακριά.

Μην του χαρίζεις πολλές λέξεις. Δεν τις χρειάζεται. Είναι αρσενικό ο έρωτας. Τα πολλά πολλά τα αρνιέται και στις πράξεις βρίσκει λόγο να υπάρχει.

Να τον μαλώνεις όταν αρχίζει να σε περιγελά για την αδυναμία σου σ’ εκείνον. Σαν παιδί που είναι, έχει την τάση να θεριεύει και να έχει θράσος περίσσιο.

Να του δείχνεις σεβασμό. Μην τον χρησιμοποιείς για να δειχθείς. Θα ντραπεί και θα φύγει. Μην τον κατηγορείς που δεν ήρθε ακόμα κι εσύ τον περιμένεις. Θα έρθει. Πάντα έρχεται. Μόνο που το πού και το πότε δεν θα σου δώσει ποτέ το δικαίωμα να το επιλέξεις εσύ.

Να μην τον αφήνεις ποτέ να βολευτεί. Ο βολεμένος έρωτας, είναι τελειωμένος έρωτας. Να τον ταλαιπωρείς και να σε ταλαιπωρεί. Έτσι ξέρεις πως θέλει να μείνει. Έτσι ξέρεις πως είναι ακόμα εδώ.

Να τον παρατηρείς κάθε μέρα σαν να είναι κάτι καινούριο, κι όσες φορές σου υποσχεθεί τον Παράδεισο να είσαι προετοιμασμένη για την κόλαση.

Μην ρωτάς πολλά. Βρες μόνη σου τις απαντήσεις. Σώπασε και άκου τις σιωπές του.

Και πρόσεξε καλά, μην τον παίξεις ποτέ στα ζάρια. Μην τον παίξεις ποτέ αν δεν είσαι έτοιμη να τον χάσεις. Γιατί όταν τον ρισκάρεις, όταν τον παίξεις, τον έχεις ήδη κάνει μικρό στα μάτια σου. Τον έχεις εξευτελίσει. Κι ο έρωτας το μόνο που δεν σηκώνει, είναι τον εξευτελισμό.

Τότε θα γνωρίσεις την οργή του. Κι η οργή του θα σε γκρεμοτσακίσει. Χωρίς έλεος.

Ο έρωτας είναι αρσενικό. Κτητικό και περπατάει πάντα αργά και προηγείται.
Μην τον μπερδεύεις με άλλα που προσπαθούν να του μοιάσουν. Ο έρωτας γελάει με αυτά.

Ο έρωτας δεν έχει υποκοριστικό. Δεν χωράει τίποτα λίγο και μικρό. Κι έχει την τάση να ξεγυμνώνει τα μικρά, τα φτηνά και τα λίγα αμά τη εμφανίσει τους.

Προηγείται όλων. Η λογική, η αγάπη, κι όλα εκείνα τα απτά συναισθήματα, έπονται. Προηγείται όλων και τα ορίζει όλα.

Είναι άλλωστε ο μόνος, που τα έβαλε με την μνήμη και την νίκησε.

Γιατί ο έρωτας, την στιγμή που τον συναντάς, διαγράφει κάθε παρελθόν.

Παραγράφει οτιδήποτε υπήρξε πριν από εκείνον.

Διαγραφεί ακόμα και τον εαυτό του σε μια άλλη μορφή. Με άλλους πρωταγωνιστές.

Τον έρωτα τον γεννά το μυαλό, τον απογειώνει η ψυχή και τον ριζώνει το πάθος και το αμοιβαίο “μαζί”.

LoveLetters

by Σοφία Παπαηλιάδου
Featured Love Passion Sophie says

Γίνε ο άνθρωπος που θα επέλεγες να είναι ο άνθρωπός σου.

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου 
 
Κι έπαψα να ψάχνω. Και τους ανθρώπους, και την ευτυχία, και την αγάπη, και τον έρωτα. 
Δεν ήθελα πια ούτε κατανόηση, ούτε και συγχώρεση. 
Δεν έψαχνα. 
Έγινα εγώ ένας άνθρωπος απλός. Άφησα κατάχαμα όλα εκείνα που με βάραιναν. 
Ξεφόρτωσα από εγωισμούς και ενοχές, από λάθη και μυστικά. 
Άνοιξα το βαλιτσάκι μου κι άφησα στην άκρη όλα εκείνα που τόσο προσεκτικά για χρόνια φύλαγα, μην και τα χάσω. 
Έγινα εγώ ο άνθρωπος που δεν ήθελε πια να χρωστά ούτε “συγγνώμη”, ούτε “ευχαριστώ”. Κοίταξα να τα πω και τα δυο και δεν περίμενα από κανέναν να μου πει κι εκείνος τα δικά του. 
Δεν χρειαζόταν πια.. 
Κι όλα μου τα “σ’αγαπώ”, τα μοίρασα απλόχερα χωρίς να περιμένω να ακούσω το “κι εγώ”. Δεν με ενδιέφερε.. 
Εγώ αγαπούσα. Εγώ ένιωθα. Εγώ αφέθηκα.. 
Κι όπως αφέθηκα, έτρεξαν και δάκρυα ανθρώπινα, από εκείνα που κατάπινα για χρόνια. Τι σημασία έχει κι αν με δουν να κλαίω; Καλύτερα άνθρωπος από πέτρα. Καλύτερα με καθαρά μάτια από τα δάκρυα, παρά με παρωπίδες από τον εγωισμό. 
Κι είπα “λάθος μου..” κι ό,τι μπόρεσα το έπιασα από την αρχή, κι ο,τι δεν μπόρεσα το άφησα στην ησυχία του. 
Κι έγινα εγώ αγάπη, έδειξα εγώ κατανόηση, κι όσα δεν μπόρεσα να συγχωρέσω, τα ελευθέρωσα να πετάξουν μακριά και να μην ξαναμάθω νέα τους. 
Κι όταν έγινα εγώ ο άνθρωπος που τόσα χρόνια αναζητούσα από τους άλλους, τότε συνάντησα πολλούς ανθρώπους που ξέρουν από ευτυχία, από αγάπη, από φιλία, από έρωτα. 
Ανθρώπους που το ευχαριστώ, και το συγγνώμη, το σ’αγαπώ και το μου λείπεις, είναι πράξεις. 
Ανθρώπους σπάταλους σε συναισθήματα που δεν τα μετρούν με το σταγονόμετρο. 
Όταν σταμάτησα να τους αναζητώ τους ανθρώπους, όταν έγινα εγώ ο άνθρωπος που αναζητούσα.. όλα έγιναν τόσο απλά! 
Μην περιμένεις εκείνον τον άνθρωπο που θα ταιριάζει στα θέλω σου. Γίνε ο άνθρωπος αυτός.. 
Μην ξεχνάς, έλκουμε αυτό που είμαστε!
 
 

by Σοφία Παπαηλιάδου
Featured Love Passion

Να είσαι ο άνθρωπος μου, εκείνος που δεν θα ρισκάρει να με χάσει.

Γράφει η Παπαηλιάδου Σοφία

“Δεν θέλω να γίνουμε ποτέ ζευγάρι”, σου λεω και χτυπάνε όλα τα καμπανάκια του εγωισμού σου. 

Όχι, δεν είναι ανασφάλεια. Ξέρεις πως είσαι ο άνθρωπός μου. Ο δικός μου ο άνθρωπος. Όμως αυτή η άρνηση, αυτό το “όχι”, αυτή η επιμονή.. δεν την καταλαβαίνεις και το νιώθω.  

“Γιατί πρέπει να μας φορέσεις ταμπέλα;”, σου λεω και σιωπάς. 

Μέχρι εκείνο το τελευταίο τηλεφώνημά μου.

“Μαζί”. 
Μια λέξη, τέσσερα γράμματα, χιλιάδες ανείπωτα. 
Στη φωνή μου διαβάζεις τον πόνο, την οδύνη, τον φόβο, την ανάγκη. 
Δυο αεροπλάνα και έναν καφέ μετά, δεν θέλεις καμία απάντηση, καμία ταμπέλα, καμία εξήγηση. 

Δεν θέλω να είμαστε ζευγάρι. Δεν θέλω να έχουμε σχέση. Θέλω να είμαι η καλύτερή σου φίλη, η κολλητή σου, η ερωμένη σου. 
Θέλω να γελάμε παρέα, να κλαίμε παρέα, να σε κρατάω στα χέρια μου και να με κλείνεις στα δικά σου. 
Να ταξιδεύουμε μαζί, να ανακαλύπτουμε τον κόσμο.. 

Θέλω να είσαι εκεί, συνένοχος στα σκοτάδια μου και να είμαι εκεί, σύμμαχος στις μάχες σου. 

Θέλω να μην έχω δεύτερη σκέψη, αμφιβολία και αμφισβήτηση σε τίποτα που να σε αφορά. 

Θέλω να μπορώ να σου εμπιστεύομαι την ζωή μου, τα όνειρά μου και τους φόβους μου και να ξέρω πως δεν θα τα χρησιμοποιήσεις εναντίον μου σε μια κακή μας στιγμή. 

Να μην φοβάμαι μην σε χάσω, γιατί θα ξέρω πως είσαι εκεί. Όχι δεδομένη, αλλά επειδή αυτή θα είναι η επιλογή μας. 

Να μην φοβάσαι μην με χάσεις, γιατί θα ξέρεις πως από όλες τις επιλογές που θα μπορούσα να έχω κάνει, εσύ είσαι η ακλόνητή μου! 

Όχι, οι σχέσεις κάνουν τον κύκλο τους και τελειώνουν και οι ταμπέλες, ξηλώνονται εύκολα. 

Θέλω να είσαι το “έλα” μου, όταν η πραγματικότητά δεν παλεύεται. Χωρίς λέξεις κι εξηγήσεις. Χωρίς αναλύσεις και απολογίες. 

Ήρθες. 

by Σοφία Παπαηλιάδου
Featured Love

Τον άντρα της ζωής σου, δεν θα μπορέσεις ποτέ να τον συγκρίνεις!

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Θα έρθει κάποια στιγμή στην ζωή σου ένας άντρας.
Θα είναι εκείνος που δεν θα μπορέσεις ποτέ, να συγκρίνεις με κανέναν, γιατί θα είναι το απόλυτό σου.
Δεν θα έχει κανένα κοινό στοιχείο με το παρελθόν σου.
Δεν θα σου θυμίζει κανέναν.
Δεν θα μπορείς να βρεις τίποτα να τον συνδέσεις με συμπεριφορές και πράγματα που έχεις ήδη ζήσει.

Είναι εκείνος που δεν θα μπορέσεις ποτέ να τον «ταξινομήσεις» μέσα σου.
Δεν θα είναι ο πρώτος, θα είναι ο τελευταίος.
Θα είναι ο ένας.

Θα είναι εκείνος που θα χαράξει την πορεία σου ξανά.
Θα είναι εκείνος που θα σου μάθει την ζωή από την αρχή.
Θα είναι εκείνος που θα πάρει κάθε εφιάλτη μακριά χωρίς προσπάθεια. Μόνο και μόνο γιατί θα υπάρχει.
Θα είναι εκείνος που θα σου μάθει από την αρχή πώς είναι να χαμογελάς, πώς είναι να γελάς.
Θα είναι εκείνος που δεν θα χρειάζεσαι λέξεις για να του εξηγήσεις.
Θα είναι εκείνος που θα σου απλώνει το χέρι για να περπατήσετε μαζί στα σκοτάδια.
Θα είναι εκείνος που στα χείλια του το “μου” θα είναι η ελευθερία, η ασφάλεια και το χαμόγελό σου.

Εκείνο τον ένα δεν θα μπορέσεις ποτέ να τον απομυθοποιήσεις ακριβώς γιατί ποτέ δεν θα γίνει «μύθος».
Είναι ο ένας που θα είναι ζωή.
Δεν είναι τέλειος, δεν είναι ιδανικός, δεν είναι άτρωτος κι αλάνθαστος.
Όπως δεν υπήρξες ποτέ κι εσύ.
Είναι όμως ο ένας σου.
Και είσαι η μία του.

Και μαζί, μπορείτε να χτίζετε, να γκρεμίζετε και να τα ξαναφτιάχνετε όλα από την αρχή.
Μαζί, θα μάθετε να ζείτε. Άλλοτε θα επιβιώνετε απλώς κι άλλοτε θα τα ζείτε όλα στο κόκκινο. Μα ό,τι κι αν είναι, θα το ζείτε μαζί.
Γιατί μέσα στην τελειότητα που δεν συναντήσατε ποτέ, μέσα στα λάθη σας, μέσα στα σκοτάδια σας, εκείνος θα είναι ο ένας σου, κι εσύ θα είσαι η μία του.

Και εσάς, μαζί, δεν θα μπορεί κανείς να σας νικήσει.

Κι αυτό, δεν θα χωρέσει ποτέ σε καμία ιστορία.
Γιατί αυτός, θα είναι ο έρωτας της ζωής σου. 

by Σοφία Παπαηλιάδου
Featured Love Passion

Στη σωστή αγκαλιά, το μόνο που ζητάς είναι “πιο σφιχτά”

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Αγκαλιά. Μια λέξη, χίλια συναισθήματα. Χίλιες ανείπωτες εξομολογήσεις με μια μόνο κίνηση.
Με μια μόνο ανάσα.
Η αγκαλιά που κουμπώνει, που κάνει δυο σώματα να γίνονται ένα, είναι τελετουργία.
Είναι μια μυστική συμφωνία ανάμεσα σε δυο.
Είναι τα μυστικά που λέγονται εκείνη τη στιγμή. Είναι οι συγγνώμες, είναι τα σ’αγαπώ. Είναι οι παρακλήσεις, οι επικλήσεις. Είναι οι ανάγκες και οι επιθυμίες όλα ειπωμένα χωρίς ούτε μια λέξη.
Εκεί, σε αυτή την αγκαλιά, έχουν ειπωθεί όλα.

Αγάπησέ με.
Κράτησέ με.
Προστάτευσέ με.
Θέλησέ με.
Νιώσε με.
Συγχώρεσέ με.

Μια ανάσα ακόμα. Μια τζούρα από την μυρωδιά του άλλου. Μια τζούρα ελπίδας πριν νιώσεις το κλείδωμα ή την απόσταση.
Μια τζούρα ελπίδας πριν τολμήσεις αυτό το ανεπαίσθητο κλείδωμα των σωμάτων ή το τράβηγμα..
Μια τζούρα απόγνωσης πριν νιώσεις το “κι εγώ” ή πριν νιώσεις τον άλλο να φεύγει από εσένα.

Αγκαλιά. Χίλιοι φόβοι κι άλλες τόσες αμφιβολίες να χάνονται μέσα σε μια στιγμή.
Μια στιγμή άχρονη. Γιατί στην σωστή αγκαλιά, ο χρόνος σταματάει να μετράει. Δεν κυλάει. Παγώνει.
Στην σωστή αγκαλιά, υπάρχει μόνο μια λέξη, μια παράκληση, μια απαίτηση.. “πιο σφιχτά”.
Απλά.

by Σοφία Παπαηλιάδου
Featured Love Passion

Ο έρωτας κι ο πόθος, δεν χειραγωγούνται, όσο κι αν το προσπαθήσεις.

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου 

Μία ερώτηση έχω να σου κάνω και θα σε παρακαλέσω να μην με διακόψεις.
Άραγε θα νιώσεις ποτέ τη δύναμη που κρύβει ο πόθος;
Γιατί οι φραγμοί που σου βάζεις είναι ανεκδιήγητοι και παράλογοι συνάμα.
Κάθε φορά που πας να νιώσεις, να αφεθείς στης καρδιάς σου την έλξη προς αυτό που θες, τσουπ!
Όρια. Πρέπει. Μη. Όχι. Δεν κάνει.
Πόσο δύσκολο σου είναι πια να σε αφήσεις να νιώσεις;
Να σε αφήσεις να πράξεις με τη δύναμη που σου δίνει ο πόθος που κατηγορηματικά αρνείσαι πως έχεις μα αδιαμφισβήτητα ξεπροβάλλει από το βλέμμα που σε προδίδει.
Τον έχεις, προσπαθείς να τον σβήσεις, μα δεν γίνεται μάτια μου.
Και καταλήγεις να είσαι φοβισμένη. Φοβισμένη μη σου ξεφύγεις ακούγοντας το όνομά σου από τα χείλη μου.
Φοβισμένη, μην τυχόν και νιώσεις κάτι παραπάνω από τα αποδεκτά όρια που εσύ έβαλες στον εαυτό σου.
Ξέρεις όμως κάτι μικρή μου; Ο έρωτας, ο πόθος, η επιθυμία, το πάθος, δεν καταλαβαίνουν από όρια και γραμμές. Σε ξεγελάνε για λίγο ότι σε υπακούν, κι όταν δουν πως δεν κάνεις τίποτα για να τα ζήσεις, ότι δεν αφήνεσαι και δεν παραδίνεσαι, τότε γίνονται φωτιά που καίει κάθε φράγμα και κάθε φραγμό.
Γι’αυτό σου λέω, αφέσου τώρα, πριν καούμε κι οι δυο στον πόθο που προσπαθείς να χειραγωγήσεις.
Αφέσου σε εμάς..

by Σοφία Παπαηλιάδου
Featured Love Passion

Δεν είναι ο έρωτας για τα δόντια όλων.

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Δεν είναι ο έρωτας για τα δόντια όλων σου λέω.
Δεν μπορείς να μιλάς για έρωτα με κανόνες, με όρους και συμφωνίες.
Δεν μπορείς να εννοείς τον έρωτα όταν τον χαρακτηρίζεις σαν παιχνίδι.
Όχι. Δεν είναι για τα δόντια σου ο έρωτας αν δεν μπορείς να μείνεις με γυμνή ψυχή μπροστά του και να τον κοιτάξεις κατάματα.
Δεν μπορείς να τον υποτιμάς και να του λες πως έχει ανάγκη από κυνηγητά, κρυφτά και τερτίπια.
Τίποτα από αυτά δεν θέλει ο έρωτας.
Ένα “σε θέλω” κι ένα “μου λείπεις” και τα έχεις πει όλα.
Μια ματιά, ένα άγγιγμα, ένα φιλί και τα έχεις νιώσει όλα.
Μην τον υποτιμάς τον έρωτα. Μην τον μικραίνεις επειδή δεν τολμάς να σταθείς μπροστά στην αλήθεια του.
Ο έρωτας έχει μέσα του την ένταση, τον πόθο, το πάθος, την ζήλια, την διεκδίκηση, μα πάνω από όλα, ξέρει να τα ενώνει όλα αυτά ακόμα και μέσα σε μια σιωπή.
Δεν του χρειάζονται λέξεις.
Του αρκούν οι ανάσες που συγχρονίζονται και γίνονται υποσχέσεις.
Του αρκούν τα αγγίγματα που χαράζουν.
Όχι. Δεν είναι για τα δόντια σου ο έρωτας όταν τον χρησιμοποιείς.
Όταν τον κάνεις μικρό και φτηνό χαραμίζοντάς των μεταξύ εγωισμού και περηφάνειας.
Ο έρωτας είναι ταπεινός γιατί είναι γενναίος. Είναι ολόκληρος, ακέραιος και τα σαρώνει όλα στο πέρασμά του.
Ναι, ο έρωτας είναι εκείνος που μπορεί να σε σπάσει σε χίλια κομμάτια, μόνο και μόνο για να έρθει, να πιάσει ένα ένα τα κομμάτια σου και να τα κολλήσει από την αρχή.
Ναι, ο έρωτας δεν είναι για τους πολλούς.
Είναι για εκείνους που δεν φοβούνται να τσαλακωθούν, να γδαρθούν, να γεμίσουν σημάδια και στο τέλος να λυτρωθούν μέσα του.
Ναι, ο έρωτας είναι εκείνος που θα μείνει. Είναι εκείνος που θα θελήσεις να μάθεις μαζί του την ζωή από την αρχή. Που θα κολλήσεις τα κομμάτια του ξανά και ξανά.
Εσύ.
Μόνο.
Απλά.

by Σοφία Παπαηλιάδου

Design by JG Web Design. All rights Reserved.