Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου 

Μην ξεπληρώσεις ποτέ την αγάπη και τον έρωτα με ψυχή. 
Μην σταθείς ποτέ στο ταμείο να ρωτήσεις πόσο κάνει το να αγαπάς και να αγαπιέσαι. 
Να ποθείς και να ποθιέσαι.
Να νιώθεις..
Ούτε χατίρια να μην κάνεις για να αγαπηθείς. 
Η αγάπη κι ο έρωτας, είναι ατόφια, αμόλυντα, καθαρά συναισθήματα.
Δεν σηκώνουν ρουσφέτια και πάρε – δώσε.
Δεν μπορείς να τα μετρήσεις με το μέτρο ή το κιλό.
Είναι αγάπη, ρε! Είναι έρωτας! Είναι πόθος! Είναι επιθυμία!
Μην τα  ξεφτίζεις με πόσο και τόσο.
Μην τα υποτιμάς με δωροδοκίες..
Ή αγαπάς ή δεν αγαπάς. 
Ή πεθαίνεις από έρωτα ή ζεις κι αναπνέεις χωρίς να έχεις ιδέα πώς είναι όλο αυτό..
Δεν έχει μέση διαδρομή.
Δεν έχει “νομίζω”, “ίσως”, “λίγο”.
Δεν έχει “timing” o έρωτας. 
Δεν του δίνεις ραντεβού να σε περιμένει όταν θα είναι κατάλληλες οι συνθήκες κι όταν θα μπορείς να το ζήσεις όπως το έχεις σκηνοθετήσει στο μυαλό σου.
Επαναστάτης, αναρχικός είναι ο έρωτας και δεν σηκώνει εντολές από σκηνοθέτες, ούτε ακολουθεί σενάριο.
Τι νομίζεις, θα σε περιμένεις να αγαπήσεις όταν… τι;
Όταν ο καιρός θα είναι καλός, ο λογαριασμός γεμάτος και η καριέρα στα καλύτερά της;
Άσε το timing για τους άνιωθους, άσε τις δικαιολογίες για εκείνους που φοβούνται να νιώσουν και να αφεθούν, και ζήσε. 
Στο εδώ και στο τώρα, ζήσε (το).